|
|
|
Eklem Ağrısı |
Temporomandibuler Eklem (Alt Çene Eklemi) Bozuklukları:
Temporomandibuler Eklem (TME , Alt çene eklemi ) ve/veya çiğneme kaslarını tutan ağrı ve fonksiyon bozukluğu sendromudur. Eklem yüzeyi ve disk arasındaki uyum bozulmuştur. Çene eklemi bozuklukları, günümüzde yaygın bir kesimi etkisi altına almış durumdadır.
TME bozukluklarının belirtileri:
Ağız açma sırasında ağrı
Ağız açıp kapatırken gıcırdama, klik, tıkırtı sesi
Ağız açmada kısıtlılık veya kilitlenme
Boyunda ağrı veya sertlik
Baş ağrısı (Migren ağrısı ile karıştırılır)
Çiğneme sırasında ağrı
Yüzde ağrı
Dişleri birbiri üstüne kapatırken ağrı
Çiğneme sırasında çenede yorgunluk hissi
Genellikle sabahları kalkınca çeneyi açmada güçlük ve ağrı
Esnemede zorluk
Kulak ağrıları
Kulaklarda çınlama, gürleme benzeri sesler
Üst ve alt dişlerimizin birleşme şeklinde ani değişiklik
Yüz kaslarındaki hiperplaziye bağlı olabilecek yüzde asimetri
Ağız açma sırasında çenede deviasyon (kayma)
Kulakta tıkanma hissi ve basınç
TME'de diskin deplasmanı ya da kondil ve diskte dejeneratif değişiklikler de oluşabilir. TME'deki klinik semptomlardaki farklılıklar her zaman disk deplasmanı olarak açıklanamaz. Çiğneme kaslarının disfonksiyonu da hesaba katılmalıdır.
Alt Çene Eklemi Fonksiyon Bozukluklarının Nedenleri:
Çenelere yada eklem bölgesine gelen direkt travma (kaza ya da darbe sonucu)
Tek taraflı çiğneme alışkanlığı
Diş eksiklikleri
Diş sıkma ve gıcırdatma
Stres, depresyon vs.
Fizyolojik olmayan diş kapanışı
Eklemin gelişimsel defektleri( hipoplaziler vs.)
Dejeneratif eklem rahatsızlıkları, osteoartritis, artrozis
Otoimmün hastalıklar, romatoid artrit, lupus
Bilinmeyen faktörler
Muayene Yötemleri:
Dişler ve kapanış sisteminin muayenesi
Çiğneme kaslarının muayenesi
Çene ekleminin muayenesi
***Öncelikle yapılması gereken en önemli şey hasta eğitimidir.
Teşhis:
Çene eklemi bozukluklarında teşhis için muayene ile birlikte bazı yardımcı testler de kullanılabilir. Ayrıca geleneksel veya bilgisayarlı tomografi ve manyetik rezonans görüntüleme de sıklıkla kullanılan görüntüleme yöntemleridir. Nadiren sintigrafi veya PET tetkikleri de gerekebilir.
TME Tedavisi
Semptomların tedavisi
Altta yatan nedenin tedavisi
Hazırlayıcı faktörlerin ortadan kaldırılması
Patolojik etkilerin tedavisi
Tedavi seçenekleri:
Hasta eğitimi ve koruyucu tedavi
Splint tedavisi
İlaç tedavisi
Egzersizler
Fizik tedavi
Manipülasyon
Psikiyatrik destek
Geç kalınmış vakalarda ileri tedaviler (Cerrahi vs.)
Tedavi sürecinde;
Eklemler üzerindeki yükün azaltılması çok önemlidir. Hastanın stresten uzaklaştırılması gerekir.
Sakız çiğnenmesi, çeneyi yoracak sert gıdalar yenmesi yasaktır.
Esnerken, hapşırırken ağız aşırı açılmamalı, çene elle desteklenmelidir.
Isırma hareketi kesinlikle yasaktır, besinler küçük parçalar halinde ağza alınır.
Tek taraflı çiğneme yapılmamalıdır, besinler her iki tarafta da çiğnenmelidir.
Ağrının çok olduğu durumlarda, doktora başvurma sürecine kadar; ağrı kesici,kas gevşetici ve antienflamatuar ilaçlara başvurulabilir.
Tedavi sürecinin sonunda;
Erken ve patolojik tüberkül temasları düzeltilir.
Kapanış kontrol edilir, gerekiyorsa hasta ortodonti bölümüne sevk edilir.
Diş eksiklikleri varsa protetik tedaviler yoluyla giderilir ve nötral bir kapanış sağlanır.
Diş sıkma veya gıcırdatma devam ediyorsa, psikiyatri konsültasyonu istenir.
Ancak; bu tamamlayıcı tedaviler sonucunda, tedavi süreci tam başarıyla sonuçlandırılabilir.
Son olarak ,unutulmamalıdır ki: TME Disfonksiyonlarının tedavisi öncelikle hasta uyumu olmak üzere, mültidisipliner bir yaklaşımı gerekli kılar. TME uzmanının uygulayacağı tedaviyle birlikte, fizik tedavi uzmanı, psikiyatrist, nörolog konsültasyonunu da gerektirebilir?. |
|
|
|
|
|